Interaktiver Text

&===Homer, Ilias Τ (19. Buch)===&
1	Ἠὼς μὲν κροκόπεπλος ἀπ’ Ὠκεανοῖο ῥοάων 
2	ὄρνυθ’, ἵν’ ἀθανάτοισι φόως φέροι ἠδὲ βροτοῖσιν· 
3	ἣ δ’ ἐς νῆας ἵκανε θεοῦ πάρα δῶρα φέρουσα. 
4	εὗρε δὲ Πατρόκλῳ περικείμενον ὃν φίλον υἱὸν 
5	κλαίοντα λιγέως· πολέες δ’ ἀμφ’ αὐτὸν ἑταῖροι 
6	μύρονθ’· ἣ δ’ ἐν τοῖσι παρίστατο δῖα θεάων, 
7	ἔν τ’ ἄρα οἱ φῦ χειρὶ ἔπος τ’ ἔφατ’ ἔκ τ’ ὀνόμαζε· 
8	τέκνον ἐμὸν τοῦτον μὲν ἐάσομεν ἀχνύμενοί περ 
9	κεῖσθαι, ἐπεὶ δὴ πρῶτα θεῶν ἰότητι δαμάσθη· 
10	τύνη δ’ Ἡφαίστοιο πάρα κλυτὰ τεύχεα δέξο 
11	καλὰ μάλ’, οἷ’ οὔ πώ τις ἀνὴρ ὤμοισι φόρησεν. 
12	Ὡς ἄρα φωνήσασα θεὰ κατὰ τεύχε’ ἔθηκε 
13	πρόσθεν Ἀχιλλῆος· τὰ δ’ ἀνέβραχε δαίδαλα πάντα. 
14	Μυρμιδόνας δ’ ἄρα πάντας ἕλε τρόμος, οὐδέ τις ἔτλη 
15	ἄντην εἰσιδέειν, ἀλλ’ ἔτρεσαν. αὐτὰρ Ἀχιλλεὺς 
16	ὡς εἶδ’, ὥς μιν μᾶλλον ἔδυ χόλος, ἐν δέ οἱ ὄσσε 
17	δεινὸν ὑπὸ βλεφάρων ὡς εἰ σέλας ἐξεφάανθεν· 
18	τέρπετο δ’ ἐν χείρεσσιν ἔχων θεοῦ ἀγλαὰ δῶρα. 
19	αὐτὰρ ἐπεὶ φρεσὶν ᾗσι τετάρπετο δαίδαλα λεύσσων 
20	αὐτίκα μητέρα ἣν ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· 
21	μῆτερ ἐμὴ τὰ μὲν ὅπλα θεὸς πόρεν οἷ’ ἐπιεικὲς 
22	ἔργ’ ἔμεν ἀθανάτων, μὴ δὲ βροτὸν ἄνδρα τελέσσαι. 
23	νῦν δ’ ἤτοι μὲν ἐγὼ θωρήξομαι· ἀλλὰ μάλ’ αἰνῶς 
24	δείδω μή μοι τόφρα Μενοιτίου ἄλκιμον υἱὸν 
25	μυῖαι καδδῦσαι κατὰ χαλκοτύπους ὠτειλὰς 
26	εὐλὰς ἐγγείνωνται, ἀεικίσσωσι δὲ νεκρόν, 
27	ἐκ δ’ αἰὼν πέφαται, κατὰ δὲ χρόα πάντα σαπήῃ. 
28	Τὸν δ’ ἠμείβετ’ ἔπειτα θεὰ Θέτις ἀργυρόπεζα· 
29	τέκνον μή τοι ταῦτα μετὰ φρεσὶ σῇσι μελόντων. 
30	τῷ μὲν ἐγὼ πειρήσω ἀλαλκεῖν ἄγρια φῦλα 
31	μυίας, αἵ ῥά τε φῶτας ἀρηϊφάτους κατέδουσιν· 
32	ἤν περ γὰρ κεῖταί γε τελεσφόρον εἰς ἐνιαυτόν, 
33	αἰεὶ τῷ γ’ ἔσται χρὼς ἔμπεδος, ἢ καὶ ἀρείων. 
34	ἀλλὰ σύ γ’ εἰς ἀγορὴν καλέσας ἥρωας Ἀχαιοὺς 
35	μῆνιν ἀποειπὼν Ἀγαμέμνονι ποιμένι λαῶν 
36	αἶψα μάλ’ ἐς πόλεμον θωρήσσεο, δύσεο δ’ ἀλκήν. 
37	Ὣς ἄρα φωνήσασα μένος πολυθαρσὲς ἐνῆκε, 
38	Πατρόκλῳ δ’ αὖτ’ ἀμβροσίην καὶ νέκταρ ἐρυθρὸν 
39	στάξε κατὰ ῥινῶν, ἵνα οἱ χρὼς ἔμπεδος εἴη. 
40	Αὐτὰρ ὃ βῆ παρὰ θῖνα θαλάσσης δῖος Ἀχιλλεὺς 
41	σμερδαλέα ἰάχων, ὦρσεν δ’ ἥρωας Ἀχαιούς. 
42	καί ῥ’ οἵ περ τὸ πάρος γε νεῶν ἐν ἀγῶνι μένεσκον 
43	οἵ τε κυβερνῆται καὶ ἔχον οἰήϊα νηῶν 
44	καὶ ταμίαι παρὰ νηυσὶν ἔσαν σίτοιο δοτῆρες, 
45	καὶ μὴν οἳ τότε γ’ εἰς ἀγορὴν ἴσαν, οὕνεκ’ Ἀχιλλεὺς 
46	ἐξεφάνη, δηρὸν δὲ μάχης ἐπέπαυτ’ ἀλεγεινῆς. 
47	τὼ δὲ δύω σκάζοντε βάτην Ἄρεος θεράποντε 
48	Τυδεΐδης τε μενεπτόλεμος καὶ δῖος Ὀδυσσεὺς 
49	ἔγχει ἐρειδομένω· ἔτι γὰρ ἔχον ἕλκεα λυγρά· 
50	κὰδ δὲ μετὰ πρώτῃ ἀγορῇ ἵζοντο κιόντες. 
51	αὐτὰρ ὃ δεύτατος ἦλθεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων 
52	ἕλκος ἔχων· καὶ γὰρ τὸν ἐνὶ κρατερῇ ὑσμίνῃ 
53	οὖτα Κόων Ἀντηνορίδης χαλκήρεϊ δουρί. 
54	αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ πάντες ἀολλίσθησαν Ἀχαιοί, 
55	τοῖσι δ’ ἀνιστάμενος μετέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς· 
56	Ἀτρεΐδη ἦ ἄρ τι τόδ’ ἀμφοτέροισιν ἄρειον 
57	ἔπλετο σοὶ καὶ ἐμοί, ὅ τε νῶΐ περ ἀχνυμένω κῆρ 
58	θυμοβόρῳ ἔριδι μενεήναμεν εἵνεκα κούρης; 
59	τὴν ὄφελ’ ἐν νήεσσι κατακτάμεν Ἄρτεμις ἰῷ 
60	ἤματι τῷ ὅτ’ ἐγὼν ἑλόμην Λυρνησσὸν ὀλέσσας· 
61	τώ κ’ οὐ τόσσοι Ἀχαιοὶ ὀδὰξ ἕλον ἄσπετον οὖδας 
62	δυσμενέων ὑπὸ χερσὶν ἐμεῦ ἀπομηνίσαντος. 
63	Ἕκτορι μὲν καὶ Τρωσὶ τὸ κέρδιον· αὐτὰρ Ἀχαιοὺς 
64	δηρὸν ἐμῆς καὶ σῆς ἔριδος μνήσεσθαι ὀΐω. 
65	ἀλλὰ τὰ μὲν προτετύχθαι ἐάσομεν ἀχνύμενοί περ 
66	θυμὸν ἐνὶ στήθεσσι φίλον δαμάσαντες ἀνάγκῃ· 
67	νῦν δ’ ἤτοι μὲν ἐγὼ παύω χόλον, οὐδέ τί με χρὴ 
68	ἀσκελέως αἰεὶ μενεαινέμεν· ἀλλ’ ἄγε θᾶσσον 
69	ὄτρυνον πόλεμον δὲ κάρη κομόωντας Ἀχαιούς, 
70	ὄφρ’ ἔτι καὶ Τρώων πειρήσομαι ἀντίον ἐλθὼν 
71	αἴ κ’ ἐθέλωσ’ ἐπὶ νηυσὶν ἰαύειν· ἀλλά τιν’ οἴω 
72	ἀσπασίως αὐτῶν γόνυ κάμψειν, ὅς κε φύγῃσι 
73	δηΐου ἐκ πολέμοιο ὑπ’ ἔγχεος ἡμετέροιο. 
74	Ὣς ἔφαθ’, οἳ δ’ ἐχάρησαν ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοὶ 
75	μῆνιν ἀπειπόντος μεγαθύμου Πηλεΐωνος. 
76	τοῖσι δὲ καὶ μετέειπεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων 
77	αὐτόθεν ἐξ ἕδρης, οὐδ’ ἐν μέσσοισιν ἀναστάς· 
78	ὦ φίλοι ἥρωες Δαναοὶ θεράποντες Ἄρηος 
79	ἑσταότος μὲν καλὸν ἀκούειν, οὐδὲ ἔοικεν 
80	ὑββάλλειν· χαλεπὸν γὰρ ἐπισταμένῳ περ ἐόντι. 
81	ἀνδρῶν δ’ ἐν πολλῷ ὁμάδῳ πῶς κέν τις ἀκούσαι 
82	ἢ εἴποι; βλάβεται δὲ λιγύς περ ἐὼν ἀγορητής. 
83	Πηλεΐδῃ μὲν ἐγὼν ἐνδείξομαι· αὐτὰρ οἱ ἄλλοι 
84	σύνθεσθ’ Ἀργεῖοι, μῦθόν τ’ εὖ γνῶτε ἕκαστος. 
85	πολλάκι δή μοι τοῦτον Ἀχαιοὶ μῦθον ἔειπον 
86	καί τέ με νεικείεσκον· ἐγὼ δ’ οὐκ αἴτιός εἰμι, 
87	ἀλλὰ Ζεὺς καὶ Μοῖρα καὶ ἠεροφοῖτις Ἐρινύς, 
88	οἵ τέ μοι εἰν ἀγορῇ φρεσὶν ἔμβαλον ἄγριον ἄτην, 
89	ἤματι τῷ ὅτ’ Ἀχιλλῆος γέρας αὐτὸς ἀπηύρων. 
90	ἀλλὰ τί κεν ῥέξαιμι; θεὸς διὰ πάντα τελευτᾷ. 
91	πρέσβα Διὸς θυγάτηρ Ἄτη, ἣ πάντας ἀᾶται, 
92	οὐλομένη· τῇ μέν θ’ ἁπαλοὶ πόδες· οὐ γὰρ ἐπ’ οὔδει 
93	πίλναται, ἀλλ’ ἄρα ἥ γε κατ’ ἀνδρῶν κράατα βαίνει 
94	βλάπτουσ’ ἀνθρώπους· κατὰ δ’ οὖν ἕτερόν γε πέδησε. 
95	καὶ γὰρ δή νύ ποτε Ζεὺς ἄσατο, τόν περ ἄριστον 
96	ἀνδρῶν ἠδὲ θεῶν φασ’ ἔμμεναι· ἀλλ’ ἄρα καὶ τὸν 
97	Ἥρη θῆλυς ἐοῦσα δολοφροσύνῃς ἀπάτησεν, 
98	ἤματι τῷ ὅτ’ ἔμελλε βίην Ἡρακληείην 
99	Ἀλκμήνη τέξεσθαι ἐϋστεφάνῳ ἐνὶ Θήβῃ. 
100	ἤτοι ὅ γ’ εὐχόμενος μετέφη πάντεσσι θεοῖσι· 
101	κέκλυτέ μευ πάντές τε θεοὶ πᾶσαί τε θέαιναι, 
102	ὄφρ’ εἴπω τά με θυμὸς ἐνὶ στήθεσσιν ἀνώγει. 
103	σήμερον ἄνδρα φόως δὲ μογοστόκος Εἰλείθυια 
104	ἐκφανεῖ, ὃς πάντεσσι περικτιόνεσσιν ἀνάξει, 
105	τῶν ἀνδρῶν γενεῆς οἵ θ’ αἵματος ἐξ ἐμεῦ εἰσί. 
106	τὸν δὲ δολοφρονέουσα προσηύδα πότνια Ἥρη· 
107	ψευστήσεις, οὐδ’ αὖτε τέλος μύθῳ ἐπιθήσεις. 
108	εἰ δ’ ἄγε νῦν μοι ὄμοσσον Ὀλύμπιε καρτερὸν ὅρκον, 
109	ἦ μὲν τὸν πάντεσσι περικτιόνεσσιν ἀνάξειν 
110	ὅς κεν ἐπ’ ἤματι τῷδε πέσῃ μετὰ ποσσὶ γυναικὸς 
111	τῶν ἀνδρῶν οἳ σῆς ἐξ αἵματός εἰσι γενέθλης. 
112	ὣς ἔφατο· Ζεὺς δ’ οὔ τι δολοφροσύνην ἐνόησεν, 
113	ἀλλ’ ὄμοσεν μέγαν ὅρκον, ἔπειτα δὲ πολλὸν ἀάσθη. 
114	Ἥρη δ’ ἀΐξασα λίπεν ῥίον Οὐλύμποιο, 
115	καρπαλίμως δ’ ἵκετ’ Ἄργος Ἀχαιικόν, ἔνθ’ ἄρα ᾔδη 
116	ἰφθίμην ἄλοχον Σθενέλου Περσηϊάδαο. 
117	ἣ δ’ ἐκύει φίλον υἱόν, ὃ δ’ ἕβδομος ἑστήκει μείς· 
118	ἐκ δ’ ἄγαγε πρὸ φόως δὲ καὶ ἠλιτόμηνον ἐόντα, 
119	Ἀλκμήνης δ’ ἀπέπαυσε τόκον, σχέθε δ’ Εἰλειθυίας. 
120	αὐτὴ δ’ ἀγγελέουσα Δία Κρονίωνα προσηύδα· 
121	Ζεῦ πάτερ ἀργικέραυνε ἔπος τί τοι ἐν φρεσὶ θήσω· 
122	ἤδη ἀνὴρ γέγον’ ἐσθλὸς ὃς Ἀργείοισιν ἀνάξει 
123	Εὐρυσθεὺς Σθενέλοιο πάϊς Περσηϊάδαο 
124	σὸν γένος· οὔ οἱ ἀεικὲς ἀνασσέμεν Ἀργείοισιν. 
125	ὣς φάτο, τὸν δ’ ἄχος ὀξὺ κατὰ φρένα τύψε βαθεῖαν· 
126	αὐτίκα δ’ εἷλ’ Ἄτην κεφαλῆς λιπαροπλοκάμοιο 
127	χωόμενος φρεσὶν ᾗσι, καὶ ὤμοσε καρτερὸν ὅρκον 
128	μή ποτ’ ἐς Οὔλυμπόν τε καὶ οὐρανὸν ἀστερόεντα 
129	αὖτις ἐλεύσεσθαι Ἄτην, ἣ πάντας ἀᾶται. 
130	ὣς εἰπὼν ἔρριψεν ἀπ’ οὐρανοῦ ἀστερόεντος 
131	χειρὶ περιστρέψας· τάχα δ’ ἵκετο ἔργ’ ἀνθρώπων. 
132	τὴν αἰεὶ στενάχεσχ’ ὅθ’ ἑὸν φίλον υἱὸν ὁρῷτο 
133	ἔργον ἀεικὲς ἔχοντα ὑπ’ Εὐρυσθῆος ἀέθλων. 
134	ὣς καὶ ἐγών, ὅτε δ’ αὖτε μέγας κορυθαίολος Ἕκτωρ 
135	Ἀργείους ὀλέκεσκεν ἐπὶ πρυμνῇσι νέεσσιν, 
136	οὐ δυνάμην λελαθέσθ’ Ἄτης ᾗ πρῶτον ἀάσθην. 
137	ἀλλ’ ἐπεὶ ἀασάμην καί μευ φρένας ἐξέλετο Ζεύς, 
138	ἂψ ἐθέλω ἀρέσαι, δόμεναί τ’ ἀπερείσι’ ἄποινα· 
139	ἀλλ’ ὄρσευ πόλεμον δὲ καὶ ἄλλους ὄρνυθι λαούς. 
140	δῶρα δ’ ἐγὼν ὅδε πάντα παρασχέμεν ὅσσά τοι ἐλθὼν 
141	χθιζὸς ἐνὶ κλισίῃσιν ὑπέσχετο δῖος Ὀδυσσεύς. 
142	εἰ δ’ ἐθέλεις, ἐπίμεινον ἐπειγόμενός περ Ἄρηος, 
143	δῶρα δέ τοι θεράποντες ἐμῆς παρὰ νηὸς ἑλόντες 
144	οἴσουσ’, ὄφρα ἴδηαι ὅ τοι μενοεικέα δώσω. 
145	Τὸν δ’ ἀπαμειβόμενος προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς· 
146	Ἀτρεΐδη κύδιστε ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγάμεμνον 
147	δῶρα μὲν αἴ κ’ ἐθέλῃσθα παρασχέμεν, ὡς ἐπιεικές, 
148	ἤ τ’ ἐχέμεν παρὰ σοί· νῦν δὲ μνησώμεθα χάρμης 
149	αἶψα μάλ’· οὐ γὰρ χρὴ κλοτοπεύειν ἐνθάδ’ ἐόντας 
150	οὐδὲ διατρίβειν· ἔτι γὰρ μέγα ἔργον ἄρεκτον· 
151	ὥς κέ τις αὖτ’ Ἀχιλῆα μετὰ πρώτοισιν ἴδηται 
152	ἔγχεϊ χαλκείῳ Τρώων ὀλέκοντα φάλαγγας. 
153	ὧδέ τις ὑμείων μεμνημένος ἀνδρὶ μαχέσθω. 
154	Τὸν δ’ ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς· 
155	μὴ δ’ οὕτως, ἀγαθός περ ἐών, θεοείκελ’ Ἀχιλλεῦ 
156	νήστιας ὄτρυνε προτὶ Ἴλιον υἷας Ἀχαιῶν 
157	Τρωσὶ μαχησομένους, ἐπεὶ οὐκ ὀλίγον χρόνον ἔσται 
158	φύλοπις, εὖτ’ ἂν πρῶτον ὁμιλήσωσι φάλαγγες 
159	ἀνδρῶν, ἐν δὲ θεὸς πνεύσῃ μένος ἀμφοτέροισιν. 
160	ἀλλὰ πάσασθαι ἄνωχθι θοῇς ἐπὶ νηυσὶν Ἀχαιοὺς 
161	σίτου καὶ οἴνοιο· τὸ γὰρ μένος ἐστὶ καὶ ἀλκή. 
162	οὐ γὰρ ἀνὴρ πρόπαν ἦμαρ ἐς ἠέλιον καταδύντα 
163	ἄκμηνος σίτοιο δυνήσεται ἄντα μάχεσθαι· 
164	εἴ περ γὰρ θυμῷ γε μενοινάᾳ πολεμίζειν, 
165	ἀλλά τε λάθρῃ γυῖα βαρύνεται, ἠδὲ κιχάνει 
166	δίψά τε καὶ λιμός, βλάβεται δέ τε γούνατ’ ἰόντι. 
167	ὃς δέ κ’ ἀνὴρ οἴνοιο κορεσσάμενος καὶ ἐδωδῆς 
168	ἀνδράσι δυσμενέεσσι πανημέριος πολεμίζῃ, 
169	θαρσαλέον νύ οἱ ἦτορ ἐνὶ φρεσίν, οὐδέ τι γυῖα 
170	πρὶν κάμνει πρὶν πάντας ἐρωῆσαι πολέμοιο. 
171	ἀλλ’ ἄγε λαὸν μὲν σκέδασον καὶ δεῖπνον ἄνωχθι 
172	ὅπλεσθαι· τὰ δὲ δῶρα ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων 
173	οἰσέτω ἐς μέσσην ἀγορήν, ἵνα πάντες Ἀχαιοὶ 
174	ὀφθαλμοῖσιν ἴδωσι, σὺ δὲ φρεσὶ σῇσιν ἰανθῇς. 
175	ὀμνυέτω δέ τοι ὅρκον ἐν Ἀργείοσιν ἀναστὰς 
176	μή ποτε τῆς εὐνῆς ἐπιβήμεναι ἠδὲ μιγῆναι· 
177	ἣ θέμις ἐστὶν ἄναξ ἤ τ’ ἀνδρῶν ἤ τε γυναικῶν· 
178	καὶ δὲ σοὶ αὐτῷ θυμὸς ἐνὶ φρεσὶν ἵλαος ἔστω. 
179	αὐτὰρ ἔπειτά σε δαιτὶ ἐνὶ κλισίῃς ἀρεσάσθω 
180	πιείρῃ, ἵνα μή τι δίκης ἐπιδευὲς ἔχῃσθα. 
181	Ἀτρεΐδη σὺ δ’ ἔπειτα δικαιότερος καὶ ἐπ’ ἄλλῳ 
182	ἔσσεαι. οὐ μὲν γάρ τι νεμεσσητὸν βασιλῆα 
183	ἄνδρ’ ἀπαρέσσασθαι ὅτε τις πρότερος χαλεπήνῃ. 
184	Τὸν δ’ αὖτε προσέειπεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων· 
185	χαίρω σεῦ Λαερτιάδη τὸν μῦθον ἀκούσας· 
186	ἐν μοίρῃ γὰρ πάντα διίκεο καὶ κατέλεξας. 
187	ταῦτα δ’ ἐγὼν ἐθέλω ὀμόσαι, κέλεται δέ με θυμός, 
188	οὐδ’ ἐπιορκήσω πρὸς δαίμονος. αὐτὰρ Ἀχιλλεὺς 
189	μιμνέτω αὐτόθι τεῖος ἐπειγόμενός περ Ἄρηος· 
190	μίμνετε δ’ ἄλλοι πάντες ἀολλέες, ὄφρά κε δῶρα 
191	ἐκ κλισίης ἔλθῃσι καὶ ὅρκια πιστὰ τάμωμεν. 
192	σοὶ δ’ αὐτῷ τόδ’ ἐγὼν ἐπιτέλλομαι ἠδὲ κελεύω· 
193	κρινάμενος κούρητας ἀριστῆας Παναχαιῶν 
194	δῶρα ἐμῆς παρὰ νηὸς ἐνεικέμεν, ὅσσ’ Ἀχιλῆϊ 
195	χθιζὸν ὑπέστημεν δώσειν, ἀγέμεν τε γυναῖκας. 
196	Ταλθύβιος δέ μοι ὦκα κατὰ στρατὸν εὐρὺν Ἀχαιῶν 
197	κάπρον ἑτοιμασάτω ταμέειν Διί τ’ Ἠελίῳ τε. 
198	Τὸν δ’ ἀπαμειβόμενος προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς· 
199	Ἀτρεΐδη κύδιστε ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγάμεμνον 
200	ἄλλοτέ περ καὶ μᾶλλον ὀφέλλετε ταῦτα πένεσθαι, 
201	ὁππότε τις μεταπαυσωλὴ πολέμοιο γένηται 
202	καὶ μένος οὐ τόσον ᾖσιν ἐνὶ στήθεσσιν ἐμοῖσι. 
203	νῦν δ’ οἳ μὲν κέαται δεδαϊγμένοι, οὓς ἐδάμασσεν 
204	Ἕκτωρ Πριαμίδης, ὅτε οἱ Ζεὺς κῦδος ἔδωκεν, 
205	ὑμεῖς δ’ ἐς βρωτὺν ὀτρύνετον· ἦ τ’ ἂν ἔγωγε 
206	νῦν μὲν ἀνώγοιμι πτολεμίζειν υἷας Ἀχαιῶν 
207	νήστιας ἀκμήνους, ἅμα δ’ ἠελίῳ καταδύντι 
208	τεύξεσθαι μέγα δόρπον, ἐπὴν τεισαίμεθα λώβην. 
209	πρὶν δ’ οὔ πως ἂν ἔμοιγε φίλον κατὰ λαιμὸν ἰείη 
210	οὐ πόσις οὐδὲ βρῶσις ἑταίρου τεθνηῶτος 
211	ὅς μοι ἐνὶ κλισίῃ δεδαϊγμένος ὀξέϊ χαλκῷ 
212	κεῖται ἀνὰ πρόθυρον τετραμμένος, ἀμφὶ δ’ ἑταῖροι 
213	μύρονται· τό μοι οὔ τι μετὰ φρεσὶ ταῦτα μέμηλεν, 
214	ἀλλὰ φόνος τε καὶ αἷμα καὶ ἀργαλέος στόνος ἀνδρῶν. 
215	Τὸν δ’ ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς· 
216	ὦ Ἀχιλεῦ Πηλῆος υἱὲ μέγα φέρτατ’ Ἀχαιῶν, 
217	κρείσσων εἰς ἐμέθεν καὶ φέρτερος οὐκ ὀλίγον περ 
218	ἔγχει, ἐγὼ δέ κε σεῖο νοήματί γε προβαλοίμην 
219	πολλόν, ἐπεὶ πρότερος γενόμην καὶ πλείονα οἶδα. 
220	τώ τοι ἐπιτλήτω κραδίη μύθοισιν ἐμοῖσιν. 
221	αἶψά τε φυλόπιδος πέλεται κόρος ἀνθρώποισιν, 
222	ἧς τε πλείστην μὲν καλάμην χθονὶ χαλκὸς ἔχευεν, 
223	ἄμητος δ’ ὀλίγιστος, ἐπὴν κλίνῃσι τάλαντα 
224	Ζεύς, ὅς τ’ ἀνθρώπων ταμίης πολέμοιο τέτυκται. 
225	γαστέρι δ’ οὔ πως ἔστι νέκυν πενθῆσαι Ἀχαιούς· 
226	λίην γὰρ πολλοὶ καὶ ἐπήτριμοι ἤματα πάντα 
227	πίπτουσιν· πότε κέν τις ἀναπνεύσειε πόνοιο; 
228	ἀλλὰ χρὴ τὸν μὲν καταθάπτειν ὅς κε θάνῃσι 
229	νηλέα θυμὸν ἔχοντας ἐπ’ ἤματι δακρύσαντας· 
230	ὅσσοι δ’ ἂν πολέμοιο περὶ στυγεροῖο λίπωνται 
231	μεμνῆσθαι πόσιος καὶ ἐδητύος, ὄφρ’ ἔτι μᾶλλον 
232	ἀνδράσι δυσμενέεσσι μαχώμεθα νωλεμὲς αἰεὶ 
233	ἑσσάμενοι χροῒ χαλκὸν ἀτειρέα. μηδέ τις ἄλλην 
234	λαῶν ὀτρυντὺν ποτιδέγμενος ἰσχαναάσθω· 
235	ἧδε γὰρ ὀτρυντὺς κακὸν ἔσσεται ὅς κε λίπηται 
236	νηυσὶν ἐπ’ Ἀργείων· ἀλλ’ ἀθρόοι ὁρμηθέντες 
237	Τρωσὶν ἐφ’ ἱπποδάμοισιν ἐγείρομεν ὀξὺν Ἄρηα. 
238	Ἦ, καὶ Νέστορος υἷας ὀπάσσατο κυδαλίμοιο 
239	Φυλεΐδην τε Μέγητα Θόαντά τε Μηριόνην τε 
240	καὶ Κρειοντιάδην Λυκομήδεα καὶ Μελάνιππον· 
241	βὰν δ’ ἴμεν ἐς κλισίην Ἀγαμέμνονος Ἀτρεΐδαο. 
242	αὐτίκ’ ἔπειθ’ ἅμα μῦθος ἔην, τετέλεστο δὲ ἔργον· 
243	ἑπτὰ μὲν ἐκ κλισίης τρίποδας φέρον, οὕς οἱ ὑπέστη, 
244	αἴθωνας δὲ λέβητας ἐείκοσι, δώδεκα δ’ ἵππους· 
245	ἐκ δ’ ἄγον αἶψα γυναῖκας ἀμύμονα ἔργα ἰδυίας 
246	ἕπτ’, ἀτὰρ ὀγδοάτην Βρισηΐδα καλλιπάρῃον. 
247	χρυσοῦ δὲ στήσας Ὀδυσεὺς δέκα πάντα τάλαντα 
248	ἦρχ’, ἅμα δ’ ἄλλοι δῶρα φέρον κούρητες Ἀχαιῶν. 
249	καὶ τὰ μὲν ἐν μέσσῃ ἀγορῇ θέσαν, ἂν δ’ Ἀγαμέμνων 
250	ἵστατο· Ταλθύβιος δὲ θεῷ ἐναλίγκιος αὐδὴν 
251	κάπρον ἔχων ἐν χερσὶ παρίστατο ποιμένι λαῶν. 
252	Ἀτρεΐδης δὲ ἐρυσσάμενος χείρεσσι μάχαιραν, 
253	ἥ οἱ πὰρ ξίφεος μέγα κουλεὸν αἰὲν ἄωρτο, 
254	κάπρου ἀπὸ τρίχας ἀρξάμενος Διὶ χεῖρας ἀνασχὼν 
255	εὔχετο· τοὶ δ’ ἄρα πάντες ἐπ’ αὐτόφιν εἵατο σιγῇ 
256	Ἀργεῖοι κατὰ μοῖραν ἀκούοντες βασιλῆος. 
257	εὐξάμενος δ’ ἄρα εἶπεν ἰδὼν εἰς οὐρανὸν εὐρύν· 
258	ἴστω νῦν Ζεὺς πρῶτα θεῶν ὕπατος καὶ ἄριστος 
259	Γῆ τε καὶ Ἠέλιος καὶ Ἐρινύες, αἵ θ’ ὑπὸ γαῖαν 
260	ἀνθρώπους τίνυνται, ὅτις κ’ ἐπίορκον ὀμόσσῃ, 
261	μὴ μὲν ἐγὼ κούρῃ Βρισηΐδι χεῖρ’ ἐπένεικα, 
262	οὔτ’ εὐνῆς πρόφασιν κεχρημένος οὔτέ τευ ἄλλου. 
263	ἀλλ’ ἔμεν’ ἀπροτίμαστος ἐνὶ κλισίῃσιν ἐμῇσιν. 
264	εἰ δέ τι τῶνδ’ ἐπίορκον ἐμοὶ θεοὶ ἄλγεα δοῖεν 
265	πολλὰ μάλ’, ὅσσα διδοῦσιν ὅτίς σφ’ ἀλίτηται ὀμόσσας. 
266	Ἦ, καὶ ἀπὸ στόμαχον κάπρου τάμε νηλέϊ χαλκῷ. 
267	τὸν μὲν Ταλθύβιος πολιῆς ἁλὸς ἐς μέγα λαῖτμα 
268	ῥῖψ’ ἐπιδινήσας βόσιν ἰχθύσιν· αὐτὰρ Ἀχιλλεὺς 
269	ἀνστὰς Ἀργείοισι φιλοπτολέμοισι μετηύδα· 
270	Ζεῦ πάτερ ἦ μεγάλας ἄτας ἄνδρεσσι διδοῖσθα· 
271	οὐκ ἂν δή ποτε θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ἐμοῖσιν 
272	Ἀτρεΐδης ὤρινε διαμπερές, οὐδέ κε κούρην 
273	ἦγεν ἐμεῦ ἀέκοντος ἀμήχανος· ἀλλά ποθι Ζεὺς 
274	ἤθελ’ Ἀχαιοῖσιν θάνατον πολέεσσι γενέσθαι. 
275	νῦν δ’ ἔρχεσθ’ ἐπὶ δεῖπνον, ἵνα ξυνάγωμεν Ἄρηα. 
276	Ὣς ἄρ’ ἐφώνησεν, λῦσεν δ’ ἀγορὴν αἰψηρήν. 
277	οἳ μὲν ἄρ’ ἐσκίδναντο ἑὴν ἐπὶ νῆα ἕκαστος, 
278	δῶρα δὲ Μυρμιδόνες μεγαλήτορες ἀμφεπένοντο, 
279	βὰν δ’ ἐπὶ νῆα φέροντες Ἀχιλλῆος θείοιο. 
280	καὶ τὰ μὲν ἐν κλισίῃσι θέσαν, κάθισαν δὲ γυναῖκας, 
281	ἵππους δ’ εἰς ἀγέλην ἔλασαν θεράποντες ἀγαυοί. 
282	Βρισηῒς δ’ ἄρ’ ἔπειτ’ ἰκέλη χρυσέῃ Ἀφροδίτῃ 
283	ὡς ἴδε Πάτροκλον δεδαϊγμένον ὀξέϊ χαλκῷ, 
284	ἀμφ’ αὐτῷ χυμένη λίγ’ ἐκώκυε, χερσὶ δ’ ἄμυσσε 
285	στήθεά τ’ ἠδ’ ἁπαλὴν δειρὴν ἰδὲ καλὰ πρόσωπα. 
286	εἶπε δ’ ἄρα κλαίουσα γυνὴ ἐϊκυῖα θεῇσι· 
287	Πάτροκλέ μοι δειλῇ πλεῖστον κεχαρισμένε θυμῷ 
288	ζωὸν μέν σε ἔλειπον ἐγὼ κλισίηθεν ἰοῦσα, 
289	νῦν δέ σε τεθνηῶτα κιχάνομαι ὄρχαμε λαῶν 
290	ἂψ ἀνιοῦσ’· ὥς μοι δέχεται κακὸν ἐκ κακοῦ αἰεί. 
291	ἄνδρα μὲν ᾧ ἔδοσάν με πατὴρ καὶ πότνια μήτηρ 
292	εἶδον πρὸ πτόλιος δεδαϊγμένον ὀξέϊ χαλκῷ, 
293	τρεῖς τε κασιγνήτους, τούς μοι μία γείνατο μήτηρ, 
294	κηδείους, οἳ πάντες ὀλέθριον ἦμαρ ἐπέσπον. 
295	οὐδὲ μὲν οὐδέ μ’ ἔασκες, ὅτ’ ἄνδρ’ ἐμὸν ὠκὺς Ἀχιλλεὺς 
296	ἔκτεινεν, πέρσεν δὲ πόλιν θείοιο Μύνητος, 
297	κλαίειν, ἀλλά μ’ ἔφασκες Ἀχιλλῆος θείοιο 
298	κουριδίην ἄλοχον θήσειν, ἄξειν τ’ ἐνὶ νηυσὶν 
299	ἐς Φθίην, δαίσειν δὲ γάμον μετὰ Μυρμιδόνεσσι. 
300	τώ σ’ ἄμοτον κλαίω τεθνηότα μείλιχον αἰεί. 
301	Ὣς ἔφατο κλαίουσ’, ἐπὶ δὲ στενάχοντο γυναῖκες 
302	Πάτροκλον πρόφασιν, σφῶν δ’ αὐτῶν κήδε’ ἑκάστη. 
303	αὐτὸν δ’ ἀμφὶ γέροντες Ἀχαιῶν ἠγερέθοντο 
304	λισσόμενοι δειπνῆσαι· ὃ δ’ ἠρνεῖτο στεναχίζων· 
305	λίσσομαι, εἴ τις ἔμοιγε φίλων ἐπιπείθεθ’ ἑταίρων, 
306	μή με πρὶν σίτοιο κελεύετε μηδὲ ποτῆτος 
307	ἄσασθαι φίλον ἦτορ, ἐπεί μ’ ἄχος αἰνὸν ἱκάνει· 
308	δύντα δ’ ἐς ἠέλιον μενέω καὶ τλήσομαι ἔμπης. 
309	Ὣς εἰπὼν ἄλλους μὲν ἀπεσκέδασεν βασιλῆας, 
310	δοιὼ δ’ Ἀτρεΐδα μενέτην καὶ δῖος Ὀδυσσεὺς 
311	Νέστωρ Ἰδομενεύς τε γέρων θ’ ἱππηλάτα Φοῖνιξ 
312	τέρποντες πυκινῶς ἀκαχήμενον· οὐδέ τι θυμῷ 
313	τέρπετο, πρὶν πολέμου στόμα δύμεναι αἱματόεντος. 
314	μνησάμενος δ’ ἁδινῶς ἀνενείκατο φώνησέν τε· 
315	ἦ ῥά νύ μοί ποτε καὶ σὺ δυσάμμορε φίλταθ’ ἑταίρων 
316	αὐτὸς ἐνὶ κλισίῃ λαρὸν παρὰ δεῖπνον ἔθηκας 
317	αἶψα καὶ ὀτραλέως, ὁπότε σπερχοίατ’ Ἀχαιοὶ 
318	Τρωσὶν ἐφ’ ἱπποδάμοισι φέρειν πολύδακρυν Ἄρηα. 
319	νῦν δὲ σὺ μὲν κεῖσαι δεδαϊγμένος, αὐτὰρ ἐμὸν κῆρ 
320	ἄκμηνον πόσιος καὶ ἐδητύος ἔνδον ἐόντων 
321	σῇ ποθῇ· οὐ μὲν γάρ τι κακώτερον ἄλλο πάθοιμι, 
322	οὐδ’ εἴ κεν τοῦ πατρὸς ἀποφθιμένοιο πυθοίμην, 
323	ὅς που νῦν Φθίηφι τέρεν κατὰ δάκρυον εἴβει 
324	χήτεϊ τοιοῦδ’ υἷος· ὃ δ’ ἀλλοδαπῷ ἐνὶ δήμῳ 
325	εἵνεκα ῥιγεδανῆς Ἑλένης Τρωσὶν πολεμίζω· 
326	ἠὲ τὸν ὃς Σκύρῳ μοι ἔνι τρέφεται φίλος υἱός, 
327	εἴ που ἔτι ζώει γε Νεοπτόλεμος θεοειδής. 
328	πρὶν μὲν γάρ μοι θυμὸς ἐνὶ στήθεσσιν ἐώλπει 
329	οἶον ἐμὲ φθίσεσθαι ἀπ’ Ἄργεος ἱπποβότοιο 
330	αὐτοῦ ἐνὶ Τροίῃ, σὲ δέ τε Φθίην δὲ νέεσθαι, 
331	ὡς ἄν μοι τὸν παῖδα θοῇ ἐνὶ νηῒ μελαίνῃ 
332	Σκυρόθεν ἐξαγάγοις καί οἱ δείξειας ἕκαστα 
333	κτῆσιν ἐμὴν δμῶάς τε καὶ ὑψερεφὲς μέγα δῶμα. 
334	ἤδη γὰρ Πηλῆά γ’ ὀΐομαι ἢ κατὰ πάμπαν 
335	τεθνάμεν, ἤ που τυτθὸν ἔτι ζώοντ’ ἀκάχησθαι 
336	γήραΐ τε στυγερῷ καὶ ἐμὴν ποτιδέγμενον αἰεὶ 
337	λυγρὴν ἀγγελίην, ὅτ’ ἀποφθιμένοιο πύθηται. 
338	Ὣς ἔφατο κλαίων, ἐπὶ δὲ στενάχοντο γέροντες, 
339	μνησάμενοι τὰ ἕκαστος ἐνὶ μεγάροισιν ἔλειπον· 
340	μυρομένους δ’ ἄρα τούς γε ἰδὼν ἐλέησε Κρονίων, 
341	αἶψα δ’ Ἀθηναίην ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· 
342	τέκνον ἐμόν, δὴ πάμπαν ἀποίχεαι ἀνδρὸς ἑῆος. 
343	ἦ νύ τοι οὐκέτι πάγχυ μετὰ φρεσὶ μέμβλετ’ Ἀχιλλεύς; 
344	κεῖνος ὅ γε προπάροιθε νεῶν ὀρθοκραιράων 
345	ἧσται ὀδυρόμενος ἕταρον φίλον· οἳ δὲ δὴ ἄλλοι 
346	οἴχονται μετὰ δεῖπνον, ὃ δ’ ἄκμηνος καὶ ἄπαστος. 
347	ἀλλ’ ἴθι οἱ νέκτάρ τε καὶ ἀμβροσίην ἐρατεινὴν 
348	στάξον ἐνὶ στήθεσσ’, ἵνα μή μιν λιμὸς ἵκηται. 
349	Ὣς εἰπὼν ὄτρυνε πάρος μεμαυῖαν Ἀθήνην· 
350	ἣ δ’ ἅρπῃ ἐϊκυῖα τανυπτέρυγι λιγυφώνῳ 
351	οὐρανοῦ ἐκκατεπᾶλτο δι’ αἰθέρος. αὐτὰρ Ἀχαιοὶ 
352	αὐτίκα θωρήσσοντο κατὰ στρατόν· ἣ δ’ Ἀχιλῆϊ 
353	νέκταρ ἐνὶ στήθεσσι καὶ ἀμβροσίην ἐρατεινὴν 
354	στάξ’, ἵνα μή μιν λιμὸς ἀτερπὴς γούναθ’ ἵκοιτο· 
355	αὐτὴ δὲ πρὸς πατρὸς ἐρισθενέος πυκινὸν δῶ 
356	ᾤχετο, τοὶ δ’ ἀπάνευθε νεῶν ἐχέοντο θοάων. 
357	ὡς δ’ ὅτε ταρφειαὶ νιφάδες Διὸς ἐκποτέονται 
358	ψυχραὶ ὑπὸ ῥιπῆς αἰθρηγενέος Βορέαο, 
359	ὣς τότε ταρφειαὶ κόρυθες λαμπρὸν γανόωσαι 
360	νηῶν ἐκφορέοντο καὶ ἀσπίδες ὀμφαλόεσσαι 
361	θώρηκές τε κραταιγύαλοι καὶ μείλινα δοῦρα. 
362	αἴγλη δ’ οὐρανὸν ἷκε, γέλασσε δὲ πᾶσα περὶ χθὼν 
363	χαλκοῦ ὑπὸ στεροπῆς· ὑπὸ δὲ κτύπος ὄρνυτο ποσσὶν 
364	ἀνδρῶν· ἐν δὲ μέσοισι κορύσσετο δῖος Ἀχιλλεύς. 
365	τοῦ καὶ ὀδόντων μὲν καναχὴ πέλε, τὼ δέ οἱ ὄσσε 
366	λαμπέσθην ὡς εἴ τε πυρὸς σέλας, ἐν δέ οἱ ἦτορ 
367	δῦν’ ἄχος ἄτλητον· ὃ δ’ ἄρα Τρωσὶν μενεαίνων 
368	δύσετο δῶρα θεοῦ, τά οἱ Ἥφαιστος κάμε τεύχων. 
369	κνημῖδας μὲν πρῶτα περὶ κνήμῃσιν ἔθηκε 
370	καλὰς ἀργυρέοισιν ἐπισφυρίοις ἀραρυίας· 
371	δεύτερον αὖ θώρηκα περὶ στήθεσσιν ἔδυνεν. 
372	ἀμφὶ δ’ ἄρ’ ὤμοισιν βάλετο ξίφος ἀργυρόηλον 
373	χάλκεον· αὐτὰρ ἔπειτα σάκος μέγα τε στιβαρόν τε 
374	εἵλετο, τοῦ δ’ ἀπάνευθε σέλας γένετ’ ἠΰτε μήνης. 
375	ὡς δ’ ὅτ’ ἂν ἐκ πόντοιο σέλας ναύτῃσι φανήῃ 
376	καιομένοιο πυρός, τό τε καίεται ὑψόθ’ ὄρεσφι 
377	σταθμῷ ἐν οἰοπόλῳ· τοὺς δ’ οὐκ ἐθέλοντας ἄελλαι 
378	πόντον ἐπ’ ἰχθυόεντα φίλων ἀπάνευθε φέρουσιν· 
379	ὣς ἀπ’ Ἀχιλλῆος σάκεος σέλας αἰθέρ’ ἵκανε 
380	καλοῦ δαιδαλέου· περὶ δὲ τρυφάλειαν ἀείρας 
381	κρατὶ θέτο βριαρήν· ἣ δ’ ἀστὴρ ὣς ἀπέλαμπεν 
382	ἵππουρις τρυφάλεια, περισσείοντο δ’ ἔθειραι 
383	χρύσεαι, ἃς Ἥφαιστος ἵει λόφον ἀμφὶ θαμειάς. 
384	πειρήθη δ’ ἕο αὐτοῦ ἐν ἔντεσι δῖος Ἀχιλλεύς, 
385	εἰ οἷ ἐφαρμόσσειε καὶ ἐντρέχοι ἀγλαὰ γυῖα· 
386	τῷ δ’ εὖτε πτερὰ γίγνετ’, ἄειρε δὲ ποιμένα λαῶν. 
387	ἐκ δ’ ἄρα σύριγγος πατρώϊον ἐσπάσατ’ ἔγχος 
388	βριθὺ μέγα στιβαρόν· τὸ μὲν οὐ δύνατ’ ἄλλος Ἀχαιῶν 
389	πάλλειν, ἀλλά μιν οἶος ἐπίστατο πῆλαι Ἀχιλλεύς· 
390	Πηλιάδα μελίην, τὴν πατρὶ φίλῳ πόρε Χείρων 
391	Πηλίου ἐκ κορυφῆς φόνον ἔμμεναι ἡρώεσσιν· 
392	ἵππους δ’ Αὐτομέδων τε καὶ Ἄλκιμος ἀμφιέποντες 
393	ζεύγνυον· ἀμφὶ δὲ καλὰ λέπαδν’ ἕσαν, ἐν δὲ χαλινοὺς 
394	γαμφηλῇς ἔβαλον, κατὰ δ’ ἡνία τεῖναν ὀπίσσω 
395	κολλητὸν ποτὶ δίφρον. ὃ δὲ μάστιγα φαεινὴν 
396	χειρὶ λαβὼν ἀραρυῖαν ἐφ’ ἵπποιιν ἀνόρουσεν 
397	Αὐτομέδων· ὄπιθεν δὲ κορυσσάμενος βῆ Ἀχιλλεὺς 
398	τεύχεσι παμφαίνων ὥς τ’ ἠλέκτωρ Ὑπερίων, 
399	σμερδαλέον δ’ ἵπποισιν ἐκέκλετο πατρὸς ἑοῖο· 
400	Ξάνθέ τε καὶ Βαλία τηλεκλυτὰ τέκνα Ποδάργης 
401	ἄλλως δὴ φράζεσθε σαωσέμεν ἡνιοχῆα 
402	ἂψ Δαναῶν ἐς ὅμιλον ἐπεί χ’ ἕωμεν πολέμοιο, 
403	μηδ’ ὡς Πάτροκλον λίπετ’ αὐτόθι τεθνηῶτα. 
404	Τὸν δ’ ἄρ’ ὑπὸ ζυγόφι προσέφη πόδας αἰόλος ἵππος 
405	Ξάνθος, ἄφαρ δ’ ἤμυσε καρήατι· πᾶσα δὲ χαίτη 
406	ζεύγλης ἐξεριποῦσα παρὰ ζυγὸν οὖδας ἵκανεν· 
407	αὐδήεντα δ’ ἔθηκε θεὰ λευκώλενος Ἥρη· 
408	καὶ λίην σ’ ἔτι νῦν γε σαώσομεν ὄβριμ’ Ἀχιλλεῦ· 
409	ἀλλά τοι ἐγγύθεν ἦμαρ ὀλέθριον· οὐδέ τοι ἡμεῖς 
410	αἴτιοι, ἀλλὰ θεός τε μέγας καὶ Μοῖρα κραταιή. 
411	οὐδὲ γὰρ ἡμετέρῃ βραδυτῆτί τε νωχελίῃ τε 
412	Τρῶες ἀπ’ ὤμοιιν Πατρόκλου τεύχε’ ἕλοντο· 
413	ἀλλὰ θεῶν ὤριστος, ὃν ἠΰκομος τέκε Λητώ, 
414	ἔκταν’ ἐνὶ προμάχοισι καὶ Ἕκτορι κῦδος ἔδωκε. 
415	νῶϊ δὲ καί κεν ἅμα πνοιῇ Ζεφύροιο θέοιμεν, 
416	ἥν περ ἐλαφροτάτην φάσ’ ἔμμεναι· ἀλλὰ σοὶ αὐτῷ 
417	μόρσιμόν ἐστι θεῷ τε καὶ ἀνέρι ἶφι δαμῆναι. 
418	Ὣς ἄρα φωνήσαντος Ἐρινύες ἔσχεθον αὐδήν. 
419	τὸν δὲ μέγ’ ὀχθήσας προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς· 
420	Ξάνθε τί μοι θάνατον μαντεύεαι; οὐδέ τί σε χρή. 
421	εὖ νυ τὸ οἶδα καὶ αὐτὸς ὅ μοι μόρος ἐνθάδ’ ὀλέσθαι 
422	νόσφι φίλου πατρὸς καὶ μητέρος· ἀλλὰ καὶ ἔμπης 
423	οὐ λήξω πρὶν Τρῶας ἅδην ἐλάσαι πολέμοιο. 
424	Ἦ ῥα, καὶ ἐν πρώτοις ἰάχων ἔχε μώνυχας ἵππους. €$analyse=on$grammatik=on$kategorienabfragen=on$loesungeneinblenden=on$zeilen_nummerieren=off$checkbox_search=on$checkbox_change=off$checkbox_navigium=on$checkbox_hartmann=on$checkbox_perseus=on$checkbox_navigium_full=on$language=greek€

(alle Post-it und Markierungen werden gelöscht!)

Markierungen (alle entfernen)


X	X	X	X	X	X	X	X
Nebensätze und Wortgruppen (entfernen)
⌞	⌟	⌜	⌝	⌊	⌋	⌈	⌉